Tak się bawi, tak się bawi.. S-T-O-L-I-C-A [Infekcja – Andrzej Wardziak]

Wakacyjne czytanie w pełni. Po urlopach u mnie przyszedł czas na remonty i po dniu w pracy i później spędzonym na drabinie dobrze poczytać coś hmm czy lekkiego, to niekoniecznie, ale w zasadzie taki kartko-odwracacza (ang. page-turner) to już z pewnością. I tutaj przychodzi niejaki Andrzej Wardziak ze swoją debiutancką powieścią Infekcja. Debiut świetny, dodam.

Temat zombie był u mnie wałkowany kilka razy. Ostatnio ze Szczurami Wrocławia. Prawie za każdym razem można powiedzieć, że wszystko jest podobne. No może Mira Grant miała inne podejście (Apokalipsa Z Loureiro jeszcze przede mną). Cóż, książka wydana w zeszłym roku, czyli przed Szczurami, ale myślę, że przy pewnych drobnych kosmetycznych modyfikacjach spokojnie można by pchnąć ją w klimat PRL’a zrobić Szczury Warszawy. Powstałoby ciekawe uniwersum zombie z PRL. Ale dobra, w zasadzie trzeba przejść do konkretów o co chodzi.

Autor skupia się na pewnej wybranej grupie bohaterów i przedstawia ich losy w momentach startu epidemii (??). Poznajemy ich pierwsze reakcje i problemy obcowania z zombie, które dopiero po pewnym czasie dostają taką nazwę. Nasi bohaterowie początkowo nieświadomi zagrożenia chcąc nieść pomoc sami staną się zagrożeniem. Standard, ale bardzo zgrabnie opisany i o dziwo wciągający. Bohaterowie są na tyle różni, że się nie nudzą, a czasem potrafią zaskoczyć, a początkowe połączenia bohaterów krystalizują się w zgrane duety/mini grupy starające radzić sobie w obliczu zagrożenia ze strony zombie.

Miasto wymiera, a do końca nie wiadomo o co chodzi i to jest jakaś tam myśl, która stanowiła u mnie pewien punkt zaczepienia do dalszej lektury i ciekawość sposobu rozwiązania i pojawienia się problemu. Wojsko, które się w końcu pojawi, aby zapewnić porządek tylko zagmatwa sprawę i pchnie jeszcze bardziej w stronę kolejnej części która ma się ukazać na jesień.

Co tu pisać, zombie jakie są każdy wie. Jest dużo krwi, trupów, przegryzionych nóg, rąk i ogólnie ręka noga mózg na ścianie, kupa na dywanie. Nie wiem z czego to wynika, ale książkę czytało mi się lepiej niż Szczury Wrocławia, chyba z większego tempa akcji, które tutaj jest bardzo dynamiczne. Poza tym jest trochę humorystycznych sytuacji jak ta, gdy dziewczyna widzi chłopaka wśród zombiaków:

Powinnam dostać zawału i byłoby po sprawie. Za jakie grzechy muszę się męczyć i oglądać te wszystkie rzeczy? Wiedziała, że to nie jest ten sam człowiek, którego znała. Związek zaczynał fajnie się kształtować, jak to niektórzy mówią, zaczynał mieć ręce i nogi. Teraz nie dość, że jednej ręki brakuje, to i perspektywy na przyszłość wydają się średnio obiecujące. Eh, umrze jako stara panna. Przynajmniej nie jako dziewica. Zawsze jakieś pocieszenie.

Dobra książka dla tych co lubią zombie i podobne klimaty, do tego ciekawy humor. Szkoda, że nie każdy autor jak Remigiusz Mróz pisze seryjnie. Czekam na kontynuację.

Infekcja, Andrzej Wardziak
s. 480, 2014 rok wydania
Ocena: 4+/5
O książce na goodreads